لیسه گیری خودرو چیست؟

لیسه گیری خودرو چیست؟

لیسه‌گیری خودرو به عملی گفته می‌شود که طی آن رنگ سطح خودرو به‌صورت خیلی نازک و کنترل‌شده با استفاده از ابزار خاصی (مثل دستگاه پولیش یا ابزار دستی به همراه خمیرهای مخصوص) برداشته می‌شود تا خط‌وخش‌ها، لکه‌ها، اکسیداسیون، و دیگر عیوب سطح رنگ حذف شود و رنگ خودرو دوباره براق و صاف شود.

به عبارتی ساده‌تر، لیسه‌گیری خودرو یک نوع پولیش یا ترمیم رنگ است که با برداشتن لایه بسیار نازکی از رنگ یا لاک بالایی، ظاهر رنگ خودرو را تازه و درخشان می‌کند.

این روش عمدتاً شامل دو مرحله کلیدی است: پر کردن خط و همسطح سازی.

۱. مرحله پر کردن (Filling)

در این مرحله، تکنسین با استفاده از ابزارهای بسیار ظریف (مانند قلم‌های موی نازک یا سوزن‌های مخصوص که در واقع همان “لیسه” نامیده می‌شوند) رنگ دقیقی که متناسب با کد رنگ خودرو است، را برداشته و آن را دقیقاً درون شیار خط و خش قرار می‌دهد.

نکته: رنگ باید به‌گونه‌ای اعمال شود که فقط داخل شیار را پر کند و کمترین میزان پخش روی رنگ سالم اطراف خط را داشته باشد.

۲. مرحله همسطح سازی و پالیش (Leveling and Polishing)

پس از خشک شدن رنگ پرکننده، رنگ درون خط کمی برآمده‌تر از سطح اصلی بدنه خواهد بود. در این مرحله، تکنسین با استفاده از ابزارهای خاص و مواد ساینده بسیار ریز (مانند سنباده‌های فوق‌العاده نرم یا خمیر لیسه‌گیری) سطح رنگ جدید را با سطح رنگ فابریک اطراف همسطح می‌کند.

در نهایت، با پولیش و واکس زنی محل، شفافیت رنگ فابریک بازگردانده شده و خط و خش عملاً ناپدید یا حداقل بسیار کم‌رنگ و غیرقابل تشخیص می‌شود.

مزایای لیسه گیری

1. حفظ رنگ فابریک و ارزش خودرو: بزرگترین مزیت لیسه گیری این است که قطعه رنگ نمی‌شود. این امر از لحاظ کارشناسی به معنای حفظ اصالت و رنگ فابریک کارخانه بوده و تأثیر منفی کمتری بر قیمت فروش خودرو می‌گذارد.
2. سرعت بالا: این فرآیند معمولاً بسیار سریع‌تر از نقاشی سنتی (که نیاز به بتونه‌کاری، آستر زنی و خشک شدن طولانی دارد) انجام می‌شود.
3. هزینه کمتر: لیسه گیری معمولاً هزینه کمتری نسبت به رنگ کردن کامل یک قطعه دارد.
4. دقت بالا: برای خطوط نازک و عمیق، لیسه گیری بهترین نتیجه ظاهری را به دست می‌دهد و جایگزینی مناسب برای قلم‌گیری‌های غیرحرفه‌ای و بدشکل است.

معایب لیسه گیری خودرو

با وجود مزایای فراوان لیسه گیری در حفظ اصالت و رنگ فابریک خودرو، این فرآیند تخصصی نیز دارای معایب و محدودیت‌هایی است که آگاهی از آن‌ها برای هر مالک خودرو ضروری است:

۱. نیازمندی به مهارت بسیار بالا و ابزار تخصصی

لیسه گیری یک کار فوق‌العاده حساس و ظریف است. بزرگترین عیب آن این است که:

• نتیجه کار کاملاً وابسته به مهارت تکنسین است: اگر فرد متخصص نباشد، به جای همسطح کردن رنگ پرکننده، ممکن است به کیلر (لایه محافظ) اطراف خط آسیب بزند، یا رنگ پرکننده را به درستی با سطح همسان نکند که نتیجه نهایی بسیار بد و مشخص خواهد بود (همانند قلم‌گیری‌های قدیمی).
• استفاده از رنگ دقیق: تکنسین باید بتواند کد رنگ خودرو را با استفاده از ترکیب‌کننده‌های دقیق، کاملاً بازسازی کند. هرگونه تفاوت در تناژ رنگ، ترمیم را در زیر نور مشخص می‌کند.

۲. محدودیت در نوع آسیب قابل ترمیم

همانطور که قبلاً اشاره شد، لیسه گیری یک راه‌حل جامع نیست:

• نامناسب برای آسیب‌های گسترده: اگر خط و خش پهن باشد یا ناحیه بزرگی از رنگ را از بین برده باشد، پر کردن آن با لیسه گیری نه تنها نتیجه خوبی نمی‌دهد، بلکه منجر به ایجاد لکه‌ای بزرگ روی سطح می‌شود و در این حالت، رنگ کردن قطعه اجتناب‌ناپذیر است.
• ناتوانی در رفع آسیب‌های زیرین: اگر ضربه به حدی شدید باشد که علاوه بر رنگ، بدنه فلزی خودرو را نیز دچار فرورفتگی کرده باشد، لیسه گیری بدون صافکاری (یا صافکاری بدون رنگ) کارایی ندارد.

۳. امکان تشخیص در زوایای خاص

با اینکه هدف لیسه گیری، محو کردن کامل خط است، اما در برخی شرایط نوری و برای برخی رنگ‌ها، ممکن است ترمیم کاملاً از دید محو نشود:

• زیر نور مستقیم خورشید یا نور مهتابی شدید: در برخی موارد (به‌ویژه در رنگ‌های متالیک یا صدفی که دارای دانه هستند)، اگر با دقت بسیار زیاد از زاویه نزدیک نگاه شود، بافت یا درخشندگی محل ترمیم ممکن است اندکی با رنگ فابریک تفاوت داشته باشد.
• حساسیت کارشناسان بسیار دقیق: اگر خودرو در معرض کارشناسی بسیار سختگیرانه قرار گیرد، ممکن است کارشناس خودرو  وجود ترمیم جزئی را در گزارش قید کند.

۴. زمان‌بر بودن فرآیند خشک شدن

پس از اعمال رنگ برای پر کردن خط، باید زمان کافی برای خشک شدن و سفت شدن کامل رنگ داده شود. این مرحله می‌تواند طولانی باشد و نباید عجله کرد؛ زیرا اگر همسطح‌سازی قبل از خشک شدن کامل انجام شود، رنگ پرکننده جمع شده و فرآیند باید دوباره تکرار شود.